Ο ισραηλινός στρατός "προσωρινά" και στη Συρία

Ανταπόκριση από την Ιερουσαλήμ

Στον απόηχο της κατάρρευσης του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία, στο Ισραήλ εκφράζεται ικανοποίηση ότι ο άξονας Ιράν-Συρίας-Νοτίου Λιβάνου δεν υπάρχει πια. Στελέχη των Φρουρών της Επανάστασης και η ηγεσία της Ισλαμικής Τζιχάντ εγκατέλειψαν το συριακό έδαφος. Από την άλλη όμως, η ανησυχία για την «επόμενη μέρα» διατηρείται, με αποτέλεσμα τα τελευταία εικοσιτετράωρα ο ισραηλινός στρατός να διαμορφώνει τετελεσμένα επί του εδάφους.

Εξετάζεται περαιτέρω ισραηλινή προέλαση

Ήδη από τα ξημερώματα του Σαββάτου (7/12) ολόκληρη η νεκρή ζώνη της μεθορίου των Υψωμάτων του Γκολάν ελέγχεται απόλυτα από ισραηλινές δυνάμεις, ενώ χθες, Κυριακή (8/12), το Ισραήλ κινήθηκε ανατολικότερα, καταλαμβάνοντας ένα εγκαταλελειμμένο φυλάκιο του τακτικού συριακού στρατού στο όρος Χερμόν, στο τριεθνές Ισραήλ-Λιβάνου-Συρίας. Με σημερινές του δηλώσεις, ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Γκιντόν Σάαρ διευκρίνισε ότι η ισραηλινή στρατιωτική παρουσία στην νεκρή ζώνη «είναι προσωρινή, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος μίας νέας ‘7ης Οκτωβρίου’ στον Βορρά. Ωστόσο, η κρατική ισραηλινή τηλεόραση, επικαλούμενη ανώνυμες κυβερνητικές πηγές, μετέδωσε ότι η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας εξετάζει με σοβαρότητα το ενδεχόμενο μίας περαιτέρω, ευρύτερης προέλασης των στρατιωτικών δυνάμεων μέσα στο συριακό έδαφος, προκειμένου να συσταθεί ζώνη ασφαλείας, η οποία δεν αποκλείεται να φτάσει και έως τις περιοχές που ελέγχονται από την κοινότητα των Δρούζων της νότιας Συρίας.

Στο μεταξύ, καθ’ όλη τη διάρκεια των τελευταίων εικοσιτετραώρων, η πολεμική αεροπορία του Ισραήλ βομβαρδίζει με αμείωτη ένταση αποθήκες πυραύλων και οπλισμού, ως επίσης και μονάδες παραγωγής βιοχημικών όπλων του καθεστώτος Άσαντ «προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των ανταρτών», όπως ανακοινώνεται επίσημα.

«Χείρα φιλίας», αλλά και προειδοποιήσεις

Παράλληλα, ο πρωθυπουργός Νετανιάχου με βιντεοσκοπημένο του μήνυμα στα αγγλικά απευθύνει χείρα φιλίας στις εθνοτικές μειονότητες της Συρίας, με κύριους αποδέκτες τους Δρούζους και τους Κούρδους, που θεωρούνται φιλικά προσκείμενοι προς το Ισραήλ, φροντίζοντας να μην αποκλείσει και «όσους Άραβες Σύρους επιθυμούν καλές σχέσεις». Από την άλλη, δεν παραλείπει να προειδοποιήσει ότι το Ισραήλ δεν θα διστάσει να αναλάβει στρατιωτική δράση στη Συρία σε περίπτωση που παραστεί ανάγκη.