Παγκόσμια Ημέρα Ελευθεροτυπίας

Από την απαρχή της εξέγερσης κατά του Μπασάρ αλ Άσαντ πολλοί δημοσιογράφοι διώκονται συστηματικά ενώ αρκετοί έχουν χάσει τη ζωή τους. Οι Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα συγκαταλέγουν τη Συρία στους «εχθρούς της ελευθεροτυπίας». Επιθέσεις δέχονται οι δημοσιογράφοι όμως όχι μόνον από το καθεστώς, αλλά και από το μέτωπο Αλ Νούσρα που μάχεται τον Άσαντ αλλά και από το Ισλαμικό Κράτος.

Για τους Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα η Κίνα είναι η μεγαλύτερη «φυλακή» για μπλόγκερ και δημοσιογράφους. Το αυταρχικό καθεστώς προσπαθεί να ελέγχει τα πάντα προκειμένου να μην δημοσιεύονται αντίθετες απόψεις. Την πίεση των αρχών βιώνουν όλο και περισσότερο και ξένοι δημοσιογράφοι. Πολλά μέρη της χώρας είναι ταμπού για τους ρεπόρτερ ενώ η δουλειά τους παρακολουθείται συνεχώς.

Στο Βιετνάμ δεν υπάρχουν ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης. Το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα υπαγορεύει στους δημοσιογράφους αυτά που πρέπει να δημοσιεύουν. Εκδότες και δημοσιογράφοι είναι συνήθως μέλη του κόμματος. Στο στόχαστρο των αρχών μπαίνουν τελευταία όλο και περισσότερο οι μπλόγκερ. Με ποινές φυλάκισης προσπαθούν να τους κλείσουν τα στόματα.

Στο Τουρκμενιστάν όλα τα μέσα ενημέρωσης ανήκουν στον πρόεδρο Γκουρμπανγκούλι Μπερντιμουχαμέντοφ. Μοναδική εξαίρεση η εφημερίδα Rysgal. Και αυτή ωστόσο πρέπει να παίρνει το «πράσινο φως» των αρχών πριν από κάθε έκδοση. Στο μεταξύ υπάρχει νέα νομοθεσία κατά των μονοπωλίων στα ΜΜΕ. Έκτοτε οι Τουρκμένοι έχουν πρόσβαση σε ξένη ειδησεογραφία. Ωστόσο το ίντερνετ ελέγχεται επίσης από την κυβέρνηση.

Η ελευθεροτυπία είναι άγνωστη λέξη και στη Βόρεια Κορέα. Ο δικτάτορας Κιμ Γιονγκ Ουν ελέγχει απόλυτα τα όσα δημοσιεύουν τα μέσα ενημέρωσης της χώρας. Δυνατή είναι ούτως ή άλλως μόνον η λήψη των κρατικών τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών καναλιών. Όποιος εκφράζει ελεύθερα την άποψή του καταλήγει στα λεγόμενα «αναμορφωτήρια» μαζί με το σύνολο της οικογένειάς του.

Οι Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα κατατάσσουν την αφρικανική χώρα στην τελευταία θέση της σχετικής κατάταξης. Σε καμία άλλη χώρα του κόσμου η κατάσταση της ελευθερίας του τύπου δεν είναι χειρότερη από ότι εδώ. Πολλοί δημοσιογράφοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα. Από τις ελάχιστες ανεξάρτητες πηγές ενημέρωσης για τους πολίτες το Radio Erena το οποίο εκπέμπει από το Παρίσι.