مرکل: ما بحران پناهجویان را در کنترول داریم
۱۳۹۴ آبان ۲۳, شنبهصدراعظم آلمان فدرال جمعه شب در شبکه دوم تلویزیون آلمان کشورش ظاهر شد تا به سوال هایی در مورد موضعش در قبال سرازیر شدن بی سابقه پناهجویان به آلمان پاسخ گوید؛ موضعی که به نظر می رسد ناگهانی تغییر یافته است.
در این برنامه خاص تلویزیونی تحت عنوان «حالا چه، خانم مرکل؟»، سوال هایی پرسیده شدند که توسط مخاطبان مطرح شده اند و متمرکز به روی کار آوردن دو باره مقررات دوبلین توسط حکومت می باشد.
مقررات دوبلین ایجاب می نماید که پناهجویان درخواست پناهندگی شان را به همان کشور عضو اتحادیه اروپا ارائه کنند که اول به آنجا می رسند. مرکل این قواعد را در ماه آگست برای پناهجویان سوریایی فراری خشونت از کشورشان به تعلیق در آورد.
با اینهم سه هفته پیش، توماس دیمیزیر وزیر داخله آلمان فدرال امنیت مرزی را تحکیم بخشیده و بدون آنکه به مرکل بگوید، مقررات دوبلین را دوباره به منصه اجرا قرار داد. این امر منجر به بروز سروصدایی شد، اما روز جمعه هنگامی حل و فصل شد که مرکل تصمیم گرفت در کنار دیمزیر بیاستد.
چنین عقبگردهایی بود که عامه مردم آلمان برای هفته ها در مورد سیاست حکومت دچار شک و تردید بودند. در حقیقت نظرپرسی اخیر نشان داد که 52 درصد مردم آلمان با طرز برخورد حکومت با بحران پناهجویان مخالف اند.
مرکل در موضع دفاعی
مرکل با وجود سماجت منفی در مصاحبه اش که از طریق شبکه دوم تلویزیون عامه آلمان (زید دی اف) پخش می شد، اصرار نمود که «حکومت فدرال اوضاع را زیر کنترول دارد». او به مخاطبان یاد آوردی نمود که «نخستین صدراعظمی نیست که با چنین مبارزه ای مواجه می باشد». او گفت که وظیفه حکومت اکنون حفاظت از مرزهای کشور و مبارزه علیه عوامل این بحران می باشد که در «خارج از آلمان» قرار دارد.
وقتی که از مرکل سوأل شد که چه تعداد از این پناهجویان اجازه خواهند یافت که در آلمان زندگی کنند، گفت: «من نمی توانم به طور یک جانبه حدود بالایی را تعیین کنم... آنچه ما در آلمان نمی توانیم انجام دهیم، همانا تعیین یک جانبه این است که کی آمده می تواند و کی آمده نمی تواند».
مصاحبه کننده از مرکل در مورد برخی اعلامیه های ضد و نقیض حکومت سوال کرد. چنانکه ولفگنگ شویبله وزیر مالیه آلمان اخیراً گفته بود که یک یورش «سیل آسای» پناهجویان به سوی آلمان در حال آمدن است و او خودش گفته بود که «مقررات دوبلین منسوخ است».
مرکل از اظهارات خود دفاع کرد و گفت که مقررات دوبلین واضحاً چنانچه تصور شده بود، «کار نمی کرد»، زیرا شمار زیاد پناهجویان که به کشور اول آمده اند، در آنجا باقی نمانده و از طریق مرزهای قابل نفوذ عازم دیگر کشورها شده بودند.