روز جهانی محیط زیست
۱۳۸۶ خرداد ۱۷, پنجشنبهبرنامهی محیط زیست سازمان ملل متحد، روز گشایش این نشست، یعنی پنجم ژوئن را روز جهانی محیط زیست نامگذاری کرد. از آن زمان تاکنون هر ساله در نزدیک به ۱۵۰ کشور جهان مراسم نکوداشت این روز بر پا میشود.
امسال به دعوت سازمان ملل متحد، سیاستمداران و کارشناسان از کشورهای مختلف در ترومسو منطقهای در نروژ واقع در قطب شمال، به منظور برگزاری کنفرانسی گرد هم آمدند. این کنفرانس در حالی بر پا میشود که هنوز هم در مورد اظهارات رییسجمهوری آمریکا در هفتهی گذشته تفسیرهای متفاوتی ارائه میشود.
جرج دبلیو بوش چندی پیش پیشنهاد داد، آمریکا و دیگر کشورهای جهان تا پایان سال آیندهی میلادی نشستی برای تعیین راهکارهای کاهش گازهای گلخانهای تشکیل بدهند. این پیشنهاد در حالی ارائه میشود که بسیاری آمریکا را بزرگترین آلودهکنندهی محیط زیست و عامل بازدارندهای برای تصمیمهای زیستمحیطی جهانی میدانند.
آخیم اشتاینر، مدیر UNEP یا برنامهی محیط زیست سازمان ملل متحد، در نشست اخیر این سازمان گفت: «هر سال یکی از کشورها میزبان نشست روز محیط زیست میشود. این بار نروژ این میزبانی را بر عهده گرفت و ما همراه با نروژیها ترومسو را انتخاب کردیم، چرا که اینجا را برف و یخ احاطه کرده و یکی از مسایل مطرح نشست امسال هم، ذوب شدن پرشتاب یخهای قطبی است. از نظر من هیچ مکان دیگری به اندازهی اینجا برای مطرح شدن این موضوع مناسب نبود.»
آخرین گزارش سازمان ملل متحد حاکی از آن است که ذوب شدن یخهای قطبی در شمال و جنوب کرهی زمین سریعتر از پیشبینیهای موجود انجام میگیرد. «شیلا وات کلوتیر» که به نمایندگی از اسکیموها در نشست شرکت کرد، میگوید: «ما بیش از حد و به گونهای منفی تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار داریم. فرهنگ شکارگری ما پایهاش بر وجود برف، یخ و سرما بنا شده. ذوب شدن یخها نه تنها برای ما مایهی ناراحتی است، بلکه یکایکمان را به چالش میطلبد.»
«کلوتیر» تغییرات آب و هوایی را مشکلی میداند که نه تنها اسکیموها را به دردسر خواهد انداخت، بلکه مردم سایر کشورهای جهان را نیز بینصیب نخواهد گذاشت. او در ادامه میافزاید: در پایان میخواهم به دنیا بگویم که ما همه حلقههای یک زنجیریم. آن شکارچی اسکیمو که از ذوب شدن یخها، هستیاش نیست میشود، با مردم دیگر مناطق دنیا مانند هیمالیا، آفریقا و جزایر کوچک ارتباطی عمیق دارد.
اگر سطح آبها بالا بیاید، بسیاری از مناطق جهان در معرض تهدید قرار خواهد گرفت و زمانی که یخها کمتر از پیش شده و گرمای کمتری از سطح آنها ساطع شود، زمین این گرما را جذب خواهد کرد و گرمتر خواهد شد. در نتیجه، ذوب شدن یخها برای همه مشکلآفرین میشود.
«ایگور چستین»، رییس سازمان حفاظت محیط زیست روسیه، بر ارتباط تغییرات آب و هوایی با نابودی گونههای گیاهی و جنگلها تأکید میکند و میگوید: بحثهای مربوط به تغییرات آب و هوا با دیگر مشکلات زیستمحیطی و ظرفیتهای کرهی زمین، پیوندهای عمیقی دارد. آمار موجود نشان میدهد که ما در طول ۳۵ سال گذشته هر ساله حدود یکدرصد از تنوع گونههای گیاهیمان را از دست دادیم، اگر بتوانیم، جنگلزدایی را کاهش دهیم، هم به محیط زیست و هم به آب و هوا خدمت کردهایم.
شرکتکنندگان در کنفرانس ترومسو میدانند، در مبارزه با گرمتر شدن کرهی زمین باید هر چه زودتر تصمیم گرفت و عمل کرد. بسیاری به نتایج زیستمحیطی نشست گروه هشت یا هفت کشور صنعتی و روسیه در هایلیگندام آلمان چندان امید ندارند.
با وجود این مدیر برنامهی محیط زیست سازمان ملل متحد همچنان مثبت مینگرد و میگوید: «به عنوان انسانهای واقعبین باید تشخیص دهیم که نشست هایلیگندام نمیتواند، در عرض چند روز یک قاعدهی جدید زیستمحیطی بیافریند. تنها در چارچوب کنوانسیون سازمان ملل است که این امر میتواند اتفاق بیافتد. یعنی در نشست بالی در ماه دسامبر. در آنجا به رغم تفسیرهای گوناگونی که از اظهارات اخیر پرزیدنت بوش شده است، من خواهم گفت که ما همه سرنشینان یک کشتی هستیم. من معتقدم که آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان، با ابتکار خود، نتایج بسیاری به دست آورد.»