سوئیس دیگر تانک‌های بنزین ایران را پر نمی‌کند
۱۳۸۸ دی ۲۸, دوشنبه
این روزنامه می‌نویسد: «از آنجایی که دولت اوباما پس از یک سال تلاش دیپلماتیک برای ممانعت از برنامه‌های اتمی ایران به نتیجه‌ای دست نیافت، اینک محتملا نوبت به تشدید فشارهای تحریمی رسیده است. توجه ویژه‌ی آمریکا بر روی تأمین بنزین برای ایران متمرکز شده است. قانونی در این مورد در ماه دسامبر به تصویب کنگره‌ی آمریکا رسید.»
به نوشته‌ی این روزنامه‌ی تشدید فشارهای تحریمی ویژه بر روی منابع تأمین بنزین برای ایران، بر روابط تجاری سوئیس با ایران تأثیر آشکاری خواهد گذاشت.
معاملات گلنکور با ایران
شرکت سوئیسی گلنکور (Glencore)، که مقر آن در کانتون تسوگ (Zug) است، اعلام کرده که دیگر به ایران بنزین صادر نخواهد کرد. تا پایان سال ۲۰۰۹ این شرکت روزانه ۱۷ هزار بشکه بنزین به ایران صادر می‌کرده است. این میزان برابر با یک ششم نیاز روزانه‌ی ایران به بنزین است.
شرکت گلنکور از سه دهه‌ی پیش با ایران رابطه داشته است. این شرکت از طریق معامله با ایران بود که توانست رشد کند.
پیش‌برنده‌ی معاملات این شرکت با ایران، مدیر آمریکایی آن مارک ریچ بوده است. روزنامه‌ی "نویه تسورشر" می‌نویسد: « در کتاب تازه‌ای با عنوان The King of Oil (شاه نفت) روایت شده که یکی از دلالان ریچ چگونه در همان روزی وارد ایران شد که رهبر انقلاب، آیت‌الله خمینی از تبعید به تهران بازگشت. ریچ شرح می‌دهد که چگونه از ایرانی‌ها مواد خام دریافت می‌کرد و آنها را به دشمن خونی‌شان اسرائیل و حتا شرکت‌های آمریکایی می‌فروخت. این امر منجر به تیرگی جدی روابط سیاسی آمریکا و سوئیس شد.»
ادامه‌ی معاملات ویتول
با احتساب گلنکور، شرکت‌های سوئیسی تأمین‌کننده‌ی بیشتر از یک سوم بنزینی هستند که به ایران صادر می‌شود. شرکت عمده‌ی دیگری که به ایران بنزین صادر می‌کند، ویتول (Vitol) است. این شرکت، که مقر آن در ژنو است، همچنان به معاملات خود با دولت ایران ادامه می‌دهد. به نوشته‌ی روزنامه‌ی "نویه تسورشر" مدیران این شرکت تصور می‌کنند که دولت اوباما در مورد تحریم‌های اقتصادی ایران، برای آنکه به مردم این کشور فشار نیاید، چندان سختگیر نخواهد بود.
ترافیگورا (Trafigura) یک شرکت دیگر سوئیسی است که به ایران بنزین صادر می‌کند. به گزارش روزنامه‌ی "نویه تسورشر" این شرکت نیز همانند ویتول به معاملات پرسود خود با دولت ایران ادامه می‌دهد.
RN/BM