"هی فلانی"، آلبوم جدید گروه "اوینار" • گفت و گو با آرش یاری، آهنگساز
۱۳۸۹ شهریور ۱۷, چهارشنبهگروه اوینار، آلبوم جدیدی را با عنوان "هی فلانی" منتشر کرده است. اجرای موسیقی در این آلبوم را هفت نوازنده ایرانی، دو نوازنده ایتالیایی و یک نوازنده هندی بر عهده داشتهاند. غزال فِیلی (آواز)، الیزا یاری (نوازنده سنتور و همخوان) نازنین غنیزاده (کمانچه و کمانچه آلتو)، گلشن دانش (نوازنده تار و همخوان) حسام اینانلو (کمانچه آلتو) کیا محمدزاده (تنبک)، امید قیاسی (تنبور)، روزبه فیال (همخوان)، کامُد راج پالامپوری (طبلا)، ماسیمو لا زازِرا (بنسوری)، کارمِلو سیچیلیانو (بربت) و آرش یاری، آهنگساز و نوازنده سازهای کوبهای، اعضای گروه اوینار در ضبط و اجرای این آلبوم هستند. آرش یاری در گفتوگویی با دویچه وله از آلبوم جدید و فعالیتهای هنری اوینار میگوید:
دویچهوله: آقای یاری، لطفاً کمی در مورد انتخاب نام گروهتان "اوینار" توضیح بدهید و اینکه این گروه چگونه شکل گرفت و اعضای آن چطور دور هم جمع شدند؟
آرش یاری: انتخاب اسم این گروه برمیگردد به حدود سال ۱۳۸۰ یا همان ۲۰۰۱ میلادی که زمانی بود که من بهواسطهی علائق شخصیام روی بحث زبانشناسی و انتخاب کلمات فارسی، این اسم را انتخاب کردم. چون این اسم از ریشهی کهن کردی "اویندار" میآید و به معنای عاشق و دل از دست داده است. اوین یا همان آوین در کردی --که ریشهی کلمهاش تغییر پیدا کرده است- به معنی عشق است و اوینار به معنی عاشق.
پایهگذاری گروه نیز به همان سال ۱۳۸۰ برمیگردد. زمانی که من هنوز در ایران بودم و بیشتر تمرکز کاریام بر روی آموزش سازهای کوبهای، بهخصوص در حیطهی ساز تخصصی خودم دف، بود. از همان سال به اتفاق یک سری از شاگردان سازهای کوبهای خودم این گروه را تشکیل دادیم و به اجرای یک سری کنسرت پرداختیم.
البته آن زمان بیشتر کارمان به نوعی اجراهای پژوهشی و اجراهایی کاملاً تجربی بود که دوست داشتیم یکسری فضاهای متفاوت ریتمیک را تجربه کنیم. تأثیرات آن تجربیات، بعدها در کارهایمان و بهخصوص در حیطهی آهنگسازی کاملاً باقی ماند. چون بخش زیادی از کارمان را بر روی فضای چندریتمی و اصولاً نگرش خیلی آزاد به ریتم گذاشته بودیم که تأثیرات آن، بعد که روی آلبومام توضیح بدهم، کاملاً دیده میشود.
این شروع کار گروهی ما بود که بعدها فرم گروه کوبهای نوازی بهتدریج کاملاَ تغییر پیدا کرد تا زمانی که من در سال ۱۳۸۳ (۲۰۰۴) برای ادامهی تحصیل به ایتالیا آمدم و از آن زمان با یک فرمت دونوازی، همراه خواهرم الیزا یاری، شروع به کار کردیم. این کار را به همین شیوه و به صورت دونوازی تقریباً حدود یک سال پیش بردیم تا به نقطهای رسیدیم که شروع کردیم به همکاری با سایر گروههای غیرایرانیای که در ایتالیا بودند.
کمی هم راجع به آلبوم جدید گروه اوینار و احیاناً ویژگیهای خاصی که دارد، توضیح بدهید.
برای توضیح فضای این آلبوم و کاری که نتیجهی چند سال همکاری ما با یک سری از موزیسینهای غیرایرانی بود، خیلی خلاصه ابتدا در مورد کاری که ما در این چند سال روی موسیقیهای غیرایرانی انجام دادهایم، توضیح میدهم. شاید به این شکل، نوع زبان موسیقاییای که برای این آلبوم انتخاب کردهایم، بهتر توضیح داده شود.
ما بعد از سال ۲۰۰۵، یعنی زمانی که حدود یک سال از حضورمان در ایتالیا گذشته بود، شروع کردیم به کار کردن روی یک سری فضاهای موسیقایی متفاوت نسبت به موسیقی ملی ایران. این فضاها شامل موسیقیهای ملی و کلاسیک سایر ملل و همچنین بخشی از فضای موسیقی قرون وسطی در اروپا میشود. برای تجربهی یک سری فضاهای جدید، به اتفاق تعدادی از موزیسینهای ایتالیایی و چند موزیسین هندی شروع به کار کردیم.
بعدها سعی کردیم بر روی تلفیق این فضاهای موسیقی در کنار همدیگر کار کنیم که حاصل آن در دورههای مختلف، در طول این چند سال، تجربیاتی شد و اولین کارمان در سال ۲۰۰۷ در جنوب ایتالیا، ضبط شد. این کار را به همراه گروهی در جنوب ایتالیا که بر روی موسیقی قرون وسطی اروپا کار میکردند، بهشکل موسیقی تلفیقی بر روی موسیقی ایران، موسیقی قدیم ترکیه و موسیقی آندالوزیا که بخش جنوبی اسپانیا است، بهصورت زنده ضبط کردیم.
نتیجهی آن کارها، در نهایت آلبومی به نام "هی فلانی" بود که در سال ۲۰۱۰، بیرون آمد. کلاً ۱۱ قطعه در این آلبوم هست. کار آهنگسازی آن را خودم انجام دادهام. شخصیت خیلی خاص این آلبوم در درجهی اول، همان بحث ریتم در آلبوم است. بهخاطر اینکه اکثر این قطعات، بر مبنای فضاهای پلیریتمیک و با نگرشی کاملاً آزاد نسبت به ریتم ساخته شدهاند. یعنی هیچ چهارچوب بستهای ندارند.
چون بهطور کلی ما در موسیقی سنتی یا موسیقی ملیمان این دیدگاه را اصولاً داریم، مقداری جبههگیری نسبت به چهارچوبهای خیلی بسته… چه از لحاظ ملودیک و به خصوص در حیطهی ریتم، یک مقدار این نگرش بسته از قدیم وجود داشته است. ولی در کاری که ما انجام دادهایم، سعی بر این بوده که ریتم یک جریان کاملاً سیال و آزاد داشته باشد و هر قطعه به نوعی، روایتی از تمی است که انتخاب کردهایم، بر روی شعری که انتخاب کردهایم، بدون اینکه بخواهیم در چهارچوب بستهای از لحاظ ریتمیک قرار بگیریم.
ویژگی دیگر این کار که در خیلی از قطعات این سیدی دیده میشود، بحث روی تلفیق ملودیک و تلفیق سازی قطعات است. بسیاری از قطعات این آلبوم، جدای از اینکه پایهی اصلی موسیقیای که وجود دارد، موسیقی سنتی و موسیقی ملی ما است، ولی در عین حال در بعضی از این قطعات، از لحاظ بحث ملودیک، تلفیقی با موسیقی هند شکل گرفته است و چندتا از قطعات سازی ما بر روی موسیقی ملی ایران و بر روی راگاهای هندی نوشته شده که چه از لحاظ فرم ریتمیک و چه از لحاظ ملودیک، رنگآمیزی و تلفیق بین این دو گونهی موسیقی در آنها دیده میشود.
غیر از این بحث، بحث سازی هست که سعی کردهایم همین فرم تلفیق را توی بحث سازیمان هم انجام بدهیم. در عین حال که سازهای شناخته شدهی کلاسیک ایرانی حضور دارند، از سازهای دیگری هم از جمله دو سه ساز هندی در کار استفاده کردهایم که بتوانیم رنگآمیزی سازی کارمان را هم به نوعی بیشتر کنیم.
در واقع، علت اصلی استفادهتان از نوازندههای غیرایرانی، نوع آهنگسازی کارها و فضای کارتان است که استفاده از چنین نوازندههایی را میطلبیده. توجه ویژهی شما به ریتم هم احتمالاً ریشه در این نکته دارد که ساز تخصصی سرپرست و آهنگساز گروه، دف و سازهای کوبهای است و خود همین عاملی شده که شما به ریتم هم توجه ویژهای داشته باشید.
کاملاّ درست است.
معمولاً در کارهای سنتی، کار تصنیفسازی یا روی اشعار کلاسیک انجام میشود، یا روی اشعار نو. کمتر پیش میآید که در یک مجموعه از هردو سبک شعر استفاده شده باشد. در کار شما این تلفیق وجود دارد؛ یعنی هم شعر از مولانا در تصنیفهایتان هست، هم از اخوان ثالث. کمتر هم دیده شده که گروههای جوان حداقل برای تصنیفسازی، سراغ اشعار نو بروند. چون به خاطر فرم ریتم، کمتر پیش میآید و شاید سخت هم باشد که بشود روی اشعار نو تصنیف ساخت. علت توجهتان به شعر نو در آلبوم جدیدتان چه بوده است؟
دلیل اصلی آن این است که از آنجا که ما روی جنس موسیقیای هم که داریم به مخاطبمان ارائه میدهیم، سعی کردهایم، کارمان کار تازه و نوی برای شنونده باشد، در بخش ارتباطی که ما با ادبیات کارمان داریم، یعنی در انتخاب شعر هم سعی کردهایم این اتفاق بیفتد. بههرحال، جدا از دلبستگیهایی که نسبت به ادبیات کلاسیکمان داریم و از شعرهای مولانا و حافظ و یا حتی شاعرانی مانند مجذوب علیشاه که از شعرهایشان کمتر در موسیقی ما استفاده شده است (یکی از شعرهای خیلی زیبای او را برای این آلبوم انتخاب کردهایم) بهره بردهایم، ولیکن به واسطهی اینکه بههرحال در ادبیاتمان هم این نوگرایی به مرحلهای رسید که شعر نو حضور پیدا کرد، در کار موسیقی هم سعی کردیم این انتخاب را انجام بدهیم.
مشکلی که از لحاظ بحث ریتم و حتی ملودیگذاری روی شعر نو وجود دارد، باعث شده کمتر کسی سراغ شعر نو و آهنگسازی روی شعر نو برود. ولیکن در سالهای گذشته تجربیات خیلی خوبی حتی موزیسینهای جوان روی ملودیگذاری روی شعر نو انجام دادهاند که گاهاً اتفاقات خیلی خوبی هم بوده است. فکر میکنم بیش از هرچیزی، مهمترین مسئله درک و دریافت کامل نسبت به شعر است. یعنی اگر قرار است روی شعر نو موسیقیای گذاشته شود، قبل از هرچیزی مهم این است که آن شعر کاملاً تجزیه و تحلیل و درک بشود و بعد باقی داستان خیلی کار پیچیدهای نیست.
اگرچه قاعدتاً بهواسطهی نوع جنس موسیقیمان، تمایل به کار روی شعرهای کلاسیک بیشتر است و به نوعی شاید درستتر و سادهتر هم هست که روی شعرهای کلاسیکمان کار کنیم. چون از لحاظ وزنی، بهخصوص در کار تصنیفسازی، کار کردن روی شعرهای کلاسیک بسیار بسیار، سادهتر است. ولی بههرحال تجربهای هم ما روی شعر اخوان ثالث انجام دادهایم که امیدوارم بتواند با مخاطباش ارتباط برقرار کند.
آقای یاری، شما اخیراً اجراهایی هم در شهرهای مختلف اروپا داشتهاید. لطفاً کمی در مورد این کنسرتها و اجراهایی که در آینده دارید، توضیح بدهید.
این اجراها، ادامهی کنسرتهایی است که در سالهای گذشته داشتهایم. ولیکن در حال حاضر بهصورت خیلی خاص، معرفی همین آلبوم جدید "هی فلانی" است و داریم قطعات این آلبوم را اجرا میکنیم. فعلاً فرمت کاریمان، فرمت گروهمان بهصورت یک کوارتت است. گروه ما بر حسب پروژهی کاری و نوع اجرایی که داریم، معمولاً از چهار تا شش نفر متغیر است. عمده کاری که کردهایم، از جمله کنسرتی که هفتهی پیش داشتیم، بر روی قطعات همین آلبوم است و فکر میکنم بیشترین تمرکزی که الان روی بخش اجرایی داریم، توری است که قرار است بازهم برای معرفی همین آلبوم، اواخر پاییز اجرا کنیم.
ولیکن از آنجایی که در آلبوم جدید ما نوازندههای دیگری هم با ما همکاری کردهاند و در آلبوم "هی فلانی" ۱۲ نوازنده حضور داشتهاند، برای توری که اواخر پاییز اجرا خواهیم کرد، خواننده و دو نوازندهای که در این کار حضور داشتند هم به ما اضافه خواهند شد و با گروهی شش و یا هفت نفره این تور را از اروپا شروع خواهیم کرد.
مصاحبهگر: کاوه بهرامی
تحریریه: بهمن مهرداد