تمدید ماموریت نظامیان آلمان در افغانستان
۱۳۸۶ شهریور ۲۸, چهارشنبهزلمای رسول، سیاستمداری است با رفتاری مؤدب و متین. دفتر زلمای رسول، مشاور امنیت ملی افغانستان، در کاخ ریاست جمهوری در کابل واقع شده است. او از آلمان تشکر میکند، میگوید که کمک آلمان موجب پیشرفتهای بسیار بوده است. در عین حال زلمای رسول در مصاحبه با رادیو آلمان از چالشهایی که هنوز باید با آن روبرو شد سخن میگوید: از القاعده و طالبان، از بیثباتی فزاینده، فساد و رشدنیافتگی کشور. مشاور امنیتی رییس جمهور کرزای به صراحت میگوید که هم اکنون افغانستان نیاز به کمک نیروهای بینالمللی آیساف دارد. رسول میافزاید که بدون کمک آلمان نمیتوان در حال حاضر در افغانستان گامی مطمئن برداشت.
رسول میگوید: «اگر کشوری بزرگ نیروهای نظامی خود را از افغانستان خارج کند، این باعث میشود که مبارزه با تروریسم آسیب زیادی ببیند. این برای مردم افغانستان ضربه روحی بزرگی خواهد بود. مردم فکر خواهند کرد که باز دنیا آنها را تنها گذاشته است. دشمنان ما جرأت پیدا خواهند کرد و خروج نیروهای نظامی را نشانه پیروزی خود خواهند دانست.»
رسول خواهان آن است که ارتش و پلیس افغانستان هر چه زودتر بازسازی شود تا خود افغانها بتوانند از پس کشمکشهای موجود در کشورشان برآیند. به گفته او این به خارجیها کمک خواهد کرد که مرحله به مرحله نیروهایشان را از افغانستان خارج کنند. این همچنین باعث خواهد شد که شمار سربازان خارجی که در این کشور کشته میشوند کاهش پیدا کند. سال گذشته بیش از ۲۰۰ سرباز خارجی در افغانستان کشته شدند.
امنیت افغانستان، امنیت اروپاست
رسول میداند که کشته شدن سربازان آلمانی در کشورش موجب شده که آلمانیها در مورد اعزام نیروهای خود به افغانستان مردد شوند، اما وی بخصوص خطاب به آلمانیها میگوید: «سرچشمه چنین عملیات افراطگرایانهای در این منطقه است. اگر نتوانیم بر این افراط گرایان پیروز بشویم، امنیت آلمان هم در خطر خواهد بود. میدانیم که افرادی که به تازگی در آلمان دستگیر شدند با این منطقه در ارتباط بودند. احتمالا هنوز از این جور افراد وجود دارند. بنابراین امنیت آلمان وابسته به امنیت منطقه ماست.»
تام کونیگز، نماینده سازمان ملل متحد در افغانستان از این هم روشنتر حرف میزند. کونیگز به عنوان عضو حزب سبزها سالها در آلمان در عرصه سیاست فعال بوده است. وی از آلمان انتقاد میکند چون ارتش آلمان به خاطر مأموریتش در افغانستان خود را زیر فشار میبیند.
کونیگز میگوید: «اینکه ارتش آلمان خودش را بخاطر اعزام ۳۰۰۰ سرباز از مجموع ۲۵۰ هزار سربازش زیر فشار میبیند، حرفی بیمعنی است.»
این در حالی است که به نظر کونیگز نیروهای آیساف در افغانستان که هم اکنون بالغ بر ۴۰ هزار سرباز هستند، احتیاج به نفرات بیشتری دارند و این وظیفه اروپاییهاست که این نفرات را در اختیار بگذارند.
کونیگز در این باره میگوید: «نمیتوان هر دو کار را کرد: هم امریکاییها را به انتقاد بگیریم چون طبق روش خودشان عمل میکنند، و بعد که امریکاییها میگویند که شما هم باید سرباز بیشتری بفرستید بگوییم که نه ما این کار را نمیکنیم.»
به این ترتیب نماینده سازمان ملل در افغانستان با نظر نظامیان نیروهای بینالمللی پاسدار صلح در این کشور موافق است. آیساف هم خواستار داشتن سربازان بیشتر است با محدودیتهای کمتر در ماموریتهایشان. در آیساف این نظر غالب است که ماموریتی که انجام میدهند مؤثر و مهم است.
ژنرال دیتر وارناکه، فرمانده منطقهای شمال در آیساف و فرمانده سپاه آلمانی در آیساف میگوید که نیروهای امنیتی افغانستان هنوز قادر به برقرار کردن امنیت در کشورشان نیستند و دولت مرکزی هم هنوز قوام نیافته است. وی در مورد پیامدهای خروج نیروهای آلمانی از مزار شریف میگوید: «نتایجی فاجعهآمیز برای این کشور وجود خواهد داشت، چون زحمت ما هدر میرود و هرج و مرج ایجاد میشود. مطمئنام. اگر الان ما کارمان را نیمه کاره بگذاریم، باید به این پرسش پاسخ دهیم که پس سربازان آلمانی برای چه کشته شدند؟ و سربازان کشورهای دیگر هم که شب و روز دارند در جنوب و شرق از بین میروند؟»
Christoph Heinzle / رادیو دویچه وله