Kwarantanna w Niemczech: Berlin

Ze względu na duży wzrost infekcji COVID-19 niemiecki Instytut Roberta Kocha (RKI), a za nim niemiecki rząd, umieścił Polskę na liście krajów wysokiego ryzyka. Dzieje się tak, kiedy w danym kraju lub regionie liczba nowych infekcji COVID-19 na 100 tys. mieszkańców w ciągu tygodnia przekracza 200.

Zakwalifikowanie Polski (która wcześniej była „zwykłym” obszarem ryzyka) do obszarów wysokiego ryzyka znacznie skomplikowało podróże między Polską a Niemcami. Zarówno polski, jak i niemiecki MSZ apelują o unikanie podróży, które nie są niezbędne.

Na granicy polsko-niemieckiej nie ma stacjonarnych kontroli granicznych, mają jednak miejsce wyrywkowe kontrole.

Test na COVID-19

Od 21 marca podstawowym warunkiem wjazdu do Niemiec jest posiadanie już przy wjeździe negatywnego wyniku testu na koronawirusa. Badanie nie może być starsze niż 48 godzin (czas liczy się od momentu pobrania próbki). Uznawane są testy PCR, LAMP, TMA i szybkie testy antygenowe. Te ostatnie muszą spełniać kryteria Światowej Organizacji Zdrowia – WHO (czułość ≥ 80 proc., swoistość ≥ 97 proc.).

Wynik testu musi być podany w języku niemieckim, angielskim lub francuskim. Badanie należy przechować przez co najmniej 10 dni.

Szczepienie przeciwko koronawirusowi lub posiadanie przeciwciał (w przypadku ozdrowieńców) nie zwalnia z obowiązku wykonania testu. 

Kto bez testu?

Jak czytamy w federalnym rozporządzeniu, testu nie muszą posiadać osoby przejeżdżające przez Niemcy tranzytem. Przy czym cel podróży należy wiarygodnie udokumentować. Podobnie test nie jest wymagany od osób, które przejeżdżały przez Polskę tranzytem, nie robiąc zbędnych postojów.

Także osoby, które zawodowo przewożą ludzi i towary, nie muszą robić testów, jeżeli przebywają w Niemczech lub w Polsce nie dłużej niż 72 godziny i przestrzegają restrykcji sanitarnych.

Z obowiązku wykonywania testu są zwolnione dzieci, które nie ukończyły szóstego roku życia oraz osoby, którym pozwolił na to w uzasadnionych indywidualnych przypadkach i przy wystąpieniu przekonujących powodów urząd zdrowia.

Obowiązkowa kwarantanna

Sam negatywny wynik testu nie przesądza jednak o zwolnieniu z kwarantanny. Podobnie nie zwalnia z niej zaszczepienie się przeciwko COVID-19.

Przepisy w Berlinie przewidują dla osób powracających z obszarów wysokiego ryzyka obowiązkową 10-dniową kwarantannę. Można ją skrócić najwcześniej piatego dnia po wjeździe i kolejnym negatywnym teście na koronawirusa.

Zwolnienie z kwarantanny

W Berlinie dla podróżnych z obszarów wysokiego ryzyka obowiązują te same wyjątki, co w przypadku osób przyjeżdżających ze „zwykłych” obszarów ryzyka.

A zatem izolacji nie muszą poddawać się osoby, które przejeżdżają przez Berlin w tranzycie. Także te, które przy pobytach do 72 godzin i przestrzeganiu przepisów sanitarnych transportują ludzi i towary oraz te, których obecność jest nieodzowna dla funkcjonowania niezbędnej do przeżycia opieki medycznej. Należy posiadać odpowiednie zaświadczenie od pracodawcy.

Zwolnione są także osoby, które z pilnych i niecierpiących zwłoki względów zawodowych, z powodu edukacji lub studiów przebywały przez maksymalnie pięć dni w obszarze ryzyka lub wjeżdżają na terytorium Niemiec (i tutaj konieczne są odpowiednie zaświadczenia).

Wyjątki obejmują ponadto inne grupy zawodowe: m.in. personel medyczny, opiekuńczy (w tym opiekunki całodobowe), pracowników sektora bezpieczeństwa i porządku publicznego, administracji.

Berlin – inaczej niż landy graniczące z Polską – nie przewiduje specjalnych zasad wjazdu dla pracowników transgranicznych. Test należy posiadać przed wjazdem. 

Pobyt u najbliższej rodziny

Przepisy przewidują zwolnienie z kwarantanny dla osób wjeżdżających lub powracających do kraju związkowego Berlin z powodu odwiedzin krewnych pierwszego (rodzice, dzieci) lub drugiego stopnia (dziadkowie, wnuki, rodzeństwo) pokrewieństwa, małżonków lub partnerów życiowych nienależących do tego samego gospodarstwa domowego lub w związku ze wspólnie sprawowaną lub dzieloną między siebie opieką lub prawem do kontaktów z dzieckiem.

Ponadto wyjątek dotyczy osób wjeżdżających lub powracających z powodu pilnego leczenia medycznego lub udzielania wsparcia lub w związku z opieką nad osobami potrzebującymi ochrony lub pomocy. 

Wszystkie wyjątki od kwarantanny obowiązują jedynie w przypadku osób, które nie mają żadnych objawów COVID-19.

Pracownicy sezonowi

Wyłączeni ze ścisłej kwarantanny są ponadto pracownicy sezonowi, którzy przyjeżdżają do Berlina w celu podjęcia pracy na co najmniej trzy tygodnie. W ich miejscu zamieszkania i pracy muszą być odpowiednie warunki sanitarne gwarantujące utrzymanie dystansu. Osoby takie muszą zgłosić swój przyjazd i posiadać przed wjazdem do Niemiec negatywny wynik testu na COVID-19. Przez pierwszych 10 dni będą mogły przebywać tylko w swojej grupie i opuszczać miejsce zamieszkania tylko w celu pracy.

Przygotowanie warunków sanitarnych i poinformowanie urzędu zdrowia jest obowiązkiem pracodawcy.

Zgłoszenie przyjazdu

Przed wjazdem do Niemiec trzeba zgłosić swój przyjazd na stronie Einreiseanmeldung.de i mieć przy sobie na wypadek kontroli dowód zgłoszenia (wydrukowany lub cyfrowo).

W wyjątkowych przypadkach, jeśli ktoś nie korzysta z internetu, nie ma odpowiedniego sprzętu technicznego lub wystąpiły problemy ze stroną internetową, można złożyć deklarację zastępczą. Chodzi o deklarację wjazdu, którą wręczają w wydrukowanej formie m.in. przewoźnicy. Jest ona także dostępna na stronie internetowej ministerstwa zdrowia lub w języku polskim na stronie RKI.

Wypełnioną deklarację zastępczą należy oddać przewoźnikowi, a w przypadku podróży samochodem i kontroli – funkcjonariuszowi policji. W ostateczności można ją wysłać na adres: Deutsche Post E-POST Solutions GmbH, Aussteigekarte, 69990 Mannheim.

Deklaracja zastępcza jest przekazywana do właściwego urzędu zdrowia.

Przyjazdu nie muszą zgłaszać osoby przejeżdżające przez Niemcy tranzytem i te, które w ramach małego ruchu granicznego przebywały w sąsiednim państwie nie dłużej niż 24 godziny lub przyjeżdżają do Niemiec na maksymalnie 24 godziny.

Stan: 30.03.2021