Syrenki, smoki i posągi. Pomniki jako symbole

Przemożne było pragnienie polskich wiernych, by w Polsce powstała wyjątkowa statua Jezusa Chrystusa. I tak w Świebodzinie stanął w 2010 r. największy na świecie pomnik Chrystusa, wysokością prześcigający o 2 metry słynnego Chrystusa Odkupiciela z Rio de Janeiro.

Najczęściej fotografowanym przez turystów motywem w Danii jest Mała Syrenka, postać z jednej z baśni Andersena. Rzeźbę wykonał w 1913 r. Edvard Eriksen, wzorując twarz rzeźby na wizerunku tancerki Ellen Price, która grała Syrenkę na deskach teatru. Wzorcem dla sylwetki była żona artysty.

Także na całym świecie znany jest dużo starszy od Syrenki Manneken Pis, czyli figurka siusiającego chłopca z 1619 roku. Statuetka wysokości 61 cm była już tak często kradziona, że teraz w mieście stoi tylko jej kopia. Od roku 1698 figurka przyodziewana jest przy okazji świąt w różne szaty - jest ich aż 850 do wyboru. Można więc stylizować ją na Elvisa Presleya czy W.A. Mozarta.

Także w Bremie, w północnych Niemczech bohaterowie jednej z baśni stali się symbolem i ambasadorami miasta. Bremeńscy muzykanci to powstały w 1951 r. pomnik, będący piramidą tworzoną przez osła, psa, kota i koguta. Pomnik ma wyraźną wymowę: był krytyką XIX-wiecznych stosunków społecznych, gdy starych pachołków i służących wyrzucano na bruk, kiedy byli zbyt leciwi, by pełnić dalej służbę.

Wiele symboli miast czy państw wiąże się z mitami, opowiadającymi o ich powstaniu. Swój symbol, Lindwurm, podobny do bazyliszka ma stolica Karyntii Klagenfurt. Według legendy smok ten żył w mokradłach w pobliżu miasta i żywił się ludźmi, którzy tam zbłądzili. Mieszkańcy Klagenfurtu wywabili go z bagien przynętą - wołem, skrępowali łańcuchami przywiązując go do wieży i unicestwili.

Bracia Romulus i Remus to mityczni założyciele Wiecznego Miasta Rzymu. Ponieważ poczęli się z gwałtu, jakiego na ich matce Rhei Silvii dokonał bóg wojny Mars, chciano się ich pozbyć i pozostawiono na pastwę losu. Ocaliła ich i wykarmiła wilczyca, ale cała historia nie skończyła się happy endem. Bracia się pokłócili, Romulus zamordował Remusa - i dlatego miasto nazywa się dziś Roma, a nie Rema.

Często określa się go „Praojcem Niemców”: Hermanna, dowódcę germańskich plemion w bitwie z Rzymianami w Lesie Teutoburskim, do której doszło w 9 roku n.e. Ale Hermann nie był Niemcem i wcale się tak nie nazywał. To był bowiem Arminiusz. Gdy 16 sierpnia 1875 roku w okolicach Detmoldu odbyło się odsłonięcie tego pomnika, na uroczystość przybyło ponad 30 tysięcy ludzi.

Pomniki Marcina Luthra ma wiele niemieckich miast, ale szczególnie ważny jest jego pomnik dla mieszkańców Eisenach, miasta, gdzie narodził się wielki reformator Kościoła. Stawiał opór władzy papieży, przetłumaczył Pismo Święte na język niemiecki i zapisał się na kartach historii jako ojciec reformacji.

Imperia na południowoniemieckim brzegu Jeziora Bodeńskiego obchodzi w tym roku 20. urodziny. Upamiętnia ona Sobór Konstancki (1414-1418). Jego głównym celem było zakończenie wielkiej schizmy zachodniej. Frywolnie ubrana kurtyzana trzyma w dłoniach cesarza i papieża.

Jeszcze młodsza wiekiem niż Imperia jest "modyfikowana genetycznie Syrenka" w Kopenhadze. Od roku 2006 siedzi ona na kupie kamieni na portowym nabrzeżu, 400 metrów oddalona od pierwowzoru. Rzeźba Bjørna Nørgaarda, przedstawiająca zdeformowane syrenie ciało jest humorystycznym spojrzeniem na postmodernistyczne społeczeństwo.