ولي ښځينه رکشته چلوونکي زياتي سوي دي؟

دغه انځور د ۲۰۱۷ کال په می مياشت کي اخيستل سو او چايا مهيت ښيي چي په ممبی ښار کي د رکشه چلولو تمرين کوي.

په دغه انځور کي چايا موهيت ليدل کيږي چي په ممبی کي رکشه چلول زده کوي. چايا مهيت له يو شمېر هغو ښځو څخه ده چي د يو ځانګړي دولتي امر وروسته په رامنځ ته سوي يو پروګرام کي يې برخه واخيسته.

ټکسي، رکشه او ورته ترانسپورتي وسايل عموما د نارينه و له خوا چلول کيږي. خو په هند کي د ښځو تر منځ د بې روزګاري کمولو د يو پروګرام په ترڅ کي زياتو مېرمنو ته د رکشه چلولو تربيه ورکول کيږي او له کبله يې د ښځينه رکشه چلوونکو شمېر مخ په زياتېدو دی.

د بايسکلي رکشه چلوونکې دغه مېرمنه موسم ياسمين نوميږي. هغه د بنلګه دېش يوازنۍ ښځينه رکشه چلوونکې ده چي د چيته ګونګ په سيمه کي ځان او کورنۍ ته رزق ګټي. زيات خلک دغې مېرمني ته د تعجب په سترګو ګوري او بعضي ورته د «لېونۍ خاله» خطاب کوي.

ياسمين چي يوه باهمته او خواري کښه ښځه ده د خپلې رکشې دننه انسانان او سامان ترانسپورت کوي. دغه مېرمنه چي په خپل هيواد کي د مېرمنو له پاره يوه ښه بېلګه ګرځېدلای سي، ورته اکثره سپرلي يې البته د «لېونۍ خاله» په نوم خطاب کوي او په دې توګه د هغې د زحمت او خوارۍ اړين قدر نه کوي.

په ۲۰۱۵ کال د پاکستان په لاهور ښار کي هم د «ګلابي رکشه» په نوم پروژه پېل سوه، چي مقصد يې د ښځينه سپرليو له پاره د ښځينه رکشه چلوونکو خدمات وړاندي کول او په همدې توګه د مېرمنو د پرمختګ او روزګار له پاره اقدام کول وو.

د پاکستان په لاهور ښار کي د «ګلابي رکشې» پروګرام د يوې غير دولتي موسسې له خوا تمويليږي. خو په سويلي آسيا کي اوس هم د ښځو له خوا د عامه ترانسپورت د خدماتو وړاندي کول غېر عادي تصور کيږي. له بل اړخه زياتي مېرمني وايي چي د ښځينه رکشه چلوونکو په رکشه کي په سفر سره ځان زيات خوندي احساسوي. دا په داسي حال کي چي په هند کي د ښځو پر وړاندي جنسي زهيرونې په تيرو وختونو کي لوی سرټکي پاته سوي دي.